BOB DYLAN - Pat Garrett & Billy The Kid Soundtrack (Columbia 1973)

PAT GARRETT & BILLY THE KID - reż. Sam Peckinpah (USA 1973)

Jak wspomniałem we wstępniaku nie całkiem o blues mi chodzi, ale o fajną, klimatyczną muzykę utrzymaną w podobnej stylistyce. Bob Dylan. Robert Zimmerman, folkowiec i rockmen (czasami bluesman) i jego epokowe dzieła w postaci płyt takich jak Blonde on Blonde, Desire, Oh Mercy czy Highway 61 Revisided. Dlaczego wybrałem ten materiał mając do wyboru słynniejsze, może bardziej wyrafinowane muzycznie pozycje w pokaźnej płytotece Mistrza?

Kiedyś mój stary kumpel zadał mi pytanie jaką płytę zabrałbym na bezludną wyspę? Ta kwestia wprowadziła mnie w zakłopotanie. Jak to jedną płytę miałbym wybrać przy takim bogactwie wyboru!!?

A On odparł bez namysłu:

- Pata Garretta Dylana „bym wziął”! Znasz to!?

Nie znałem muzyki ani filmu. Zaintrygowało mnie to!

Moja wrodzona ciekawość zawiodła mnie najpierw do ścieżki dźwiękowej filmu – westernu Sama Peckinpaha. Filmu o wierności ideałom (Billy The Kid)  i z drugiej strony zdradzie tychże ideałów (Pat Garrett).

Sama muzyka broni się wspaniale mimo upływu czasu! I pomyśleć, że jej twórca nie chciał wydania tego materiału!!!

Autor muzyki był rozczarowany tym, że poszczególne utwory nie dopasowano do scen filmowych, do których zostały stworzone. Sam Dylan wcielił się w rolę tajemniczego Aliasa, bardziej obserwatora niż uczestnika fabuły filmu.

Zostawmy film, notabene, całkiem udany. Ale muzyka urzeka!

Ma taki feeling, że ciary idą po plecorach. Polecam szczególnie w lipcowe, późne popołudnie poprzedzone dzienną spiekotą lata (płyta wydana… a jakże 13 lipca 1973 roku). Do tego chłodny browarek i mamy niebo na ziemi. Dosłownie wszechogarniająca błogość. Poniosło mnie! …. Posłuchacie w takim anturażu, a przyznacie rację. Chyba że ktoś jest wrażliwy jak gumofilce przepocone po szychcie w oborze! To pewnikiem go nie ruszy! I nie chodzi tylko o to, że mamy tu przebój wszechczasów  Knockin’ On Heavens Door,  ale jeszcze inne  zajefajne instrumentalne  kompozycje.

„Mama, put my guns in the ground

I can't shoot them anymore.

That long black cloud is comin' down

I feel like I'm knockin' on heaven's door.

Knock, knock, knockin' on heaven's door”